Wederom een les in een W-gebied. De leerlingen zijn laat, ze komen net bij tekenen vandaan en zijn druk.
Ik zorg ervoor dat ze niet met hun rug naar mij toe zitten en wacht tot ze stil zijn.
Deze les gaat over vragende voornaamwoorden en ik heb een leuke introductie bij de uitleg. De klas is stil en let op.
Daarna zet ik ze aan het werk en dit gaat met wat gemompel en gefluister redelijk goed.
Ik zet een leerling apart dit een groepje zat op te stoken en na zijn verwijdering werd de groep en de leerling zelf rustiger, enorm effect dus.
Het nakijken ging lastig, ik was er lang mee bezig. Leerlingen waren er doorheen aan het praten en ik kreeg weinig terug van de klas. Na het nakijken van de twee oefeningen mochten ze bezig met hun toneel projectje. Ze werden druk, renden van en naar computers maar de meeste groepjes waren wel productief.
Coach's Quotes:
- Jij gaat het groepje jongens weer waarschuwen, maar doet verder niets, doe er iets mee want zij doen dat niet.
+ Vragende voornaamwoorden, wat doe je dat leuk:
John: who
A chair : what
Hoogezand: where
etc.
ABC
Aan de hand:
Nog steeds vindt ik het moeilijk om overwicht te houden op de klas. Ik zeg aan het begin wat ik wil en van de leerlingen verwacht en ik herhaal hen aan de consequenties, maar dan toch worden de leerlingen steeds drukker naarmate de tijd vordert. Ik kan schreeuwen en dreigen wat ik wil, zelfs mensen weg sturen, het lijkt geen indruk te maken.
Belangrijk voor mij:
Ik doe mijn best, hoop ik. De klas is koppig en wil alles net de andere kant op dan de leraar. Als ze stil moeten zijn praten ze als ze wat mogen zeggen doen ze het niet.
Ik moet de juiste aanpak vinden, maar die is mij nog steeds onduidelijk.
Conclusie:
Blijven proberen, ik moet blijven proberen. Alleen ervaring zal duidelijk maken welke aanpak effecient is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten